ข้อบังคับจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ว่าด้วย ประมวลจริยธรรม พ.ศ.2567

21 มีนาคม 2567

ผู้เขียน เมธาพร ไตรกิจวัฒนกุล

เมื่อวันที่ 25 มกราคม 2567 จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยได้เผยแพร่ ข้อบังคับจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ว่าด้วย ประมวลจริยธรรม 2567 ซึ่งเป็นข้อบังคับใหม่เกี่ยวกับประมวลจริยธรรม โดยอำนาจตามมาตรา 21 (2) ของพระราชบัญญัติจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย พ.ศ. 2551 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติการอุดมศึกษา พ.ศ. 2562 รวมถึงข้อ 7 (2) ของข้อบังคับจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเรื่อง ธรรมาภิบาลของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย พ.ศ. 2564 ในการประชุมสภามหาวิทยาลัย ครั้งที่ 883 ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อเสริมสร้างความโปร่งใสและความรับผิดชอบในการบริหารจัดการของมหาวิทยาลัย ระบุค่านิยมและกลไกในการปฏิบัติตามต่อมาตรฐานนี้ให้ทุกประเภทของบุคลากรในมหาวิทยาลัย เพื่อให้การบริหารจัดการอย่างมีประสิทธิภาพและมีความโปร่งใสมากยิ่งขึ้น

ซึ่งข้อบังคับใหม่นี้จะครอบคลุมทั้งการกำกับดูแลตั้งแต่นายกสภามหาวิทยาลัยและกรรมการสภามหาวิทยาลัย ซึ่งต้องแสดงความคิดเห็นโดยสุจริตและเป็นกลาง รวมถึงการรักษาความลับและการปฏิบัติตามกฎหมายของผู้บริหาร

ขณะที่ผู้บริหารมหาวิทยาลัยจะต้องบริหารองค์กรตามนโยบายอย่างเต็มความสามารถ รักษาข้อมูลลับและปฏิบัติตามกฎหมาย และรับฟังความคิดเห็นทุกฝ่าย

ในขณะเดียวกันผู้ปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยจะต้องปฏิบัติตามจริยธรรมหลัก 9 ประการ เช่น การปฏิบัติหน้าที่ด้วยความรับผิดชอบและพัฒนางานของมหาวิทยาลัยให้เจริญก้าวหน้า การเกียรติผู้ร่วมงานและละเว้นความประพฤติที่เป็นการล่วงละเมิดบุคคลอื่น การพัฒนาตนเองและพร้อมทำงานเพื่อประโยชน์ต่อส่วนรวม ซึ่งเป็นหลักการที่สำคัญที่จะเสริมสร้างความโปร่งใสและความรับผิดชอบในมหาวิทยาลัย

ในฐานะของคณาจารย์มีหลักจริยธรรมเฉพาะ 6 ประการ เช่น การสอนและส่งเสริมการเรียนรู้อย่างรับผิดชอบ การแสดงความเห็นทางวิชาการอย่างสุจริตและไม่ถูกครอบงำจากผู้อื่น ซึ่งเป็นการส่งเสริมความเป็นมนุษย์ที่ดีและพัฒนาการเรียนรู้ของนิสิตอย่างเหมาะสม

สำหรับนิสิตก็มีหลักจริยธรรมเฉพาะอีก 4 ประการ เช่น การตั้งใจพัฒนาตนเองให้มีความรู้และทักษะการดำรงชีวิต การแสดงความเห็นที่เป็นกัลยาณมิตรและการปฏิบัติตามกฎหมาย ซึ่งเป็นการส่งเสริมความรับผิดชอบและความเป็นสังคมที่ดีในสังคมมหาวิทยาลัย

จะเห็นได้ว่า ข้อบังคับดังกล่าวเป็นการเน้นย้ำความสำคัญของความโปร่งใสและการปฏิบัติตามกฎหมายที่เป็นรากฐานของการบริหารจัดการที่ดีในมหาวิทยาลัย และเป็นการเสนอแนวทางในการพัฒนาการบริหารจัดการที่เป็นไปในทิศทางที่ดีขึ้นอย่างต่อเนื่องและยั่งยืน